Od Shaten "Zimno w nowym, spokojnym domu" cz. 6

- Gdzie jest medyk? - spytał Warror. W tym momencie zamarłam. Przecież ja jestem medykiem! Ostatni raz tak się zachowywałam! OSTATNI! Od tej pory nigdy prze... kogo się okłamuje... lubię takie życie... brak ukrywania w sobie emocji... ale o tym inna historia.

- Em... Warror... jest sprawa... - powiedziałam i zeszłam z niego i pobiegłam do siebie. Znalazłam potrzebne rzeczy i opatrzyłam sobie szyję.

- Nieźle... umiesz szybko używać rąk ludzkich - powiedział i się do mnie uśmiechnął. Nie odwzajemniłam. Nie będę... nie mogę... muszę się kontrolować...

- Chwila... to TY jesteś medykiem? - spytał, patrząc na mnie.

- Tak... tak to ja... - powiedziałam i popatrzyłam na swoje ręce. Zmieniłam się w wilka. Pobiegłam na główny teren watahy i szukałam wzrokiem pewnej wadery.

- Lucy! - krzyknęłam i pobiegłam w jej stronę.

- Coś nie tak? - spytała.

- Nie... tylko... chciałam się spytać... jak idą budowy terenu? - spytałam.

- Potrzebujemy pomocy. Pomożesz? - spytała Lucy, a ja przytaknęłam.

*****

Z zapałem pomagałam innym w budowie terenu. Bardzo mnie do zadowalało bo mogłam poznać więcej wilków z watahy. Dowiedziałam się, że doszły do nas dwa wilki. Basior i wadera. Nie widziałam ich, więc znaczy, że nie ma ich przy miejscu pracy. Zobaczyłam Warrora jak do niego podchodzi... Anays. I jak się całują ze sobą. W tym momencie... zrozumiałam, że to co robił Warror to dlatego, że mnie naprawdę lubi... nie dlatego, że został zmuszony. Nie wierze, że to mówię ale... zdobył moje zaufanie.

- Shaten? Wszystko gra? - spytał Warror stojąc przede mną.
- Tak... Wszystko gra... - powiedziałam, patrząc na waderę koło niego.

- Anays, to jest Shaten. Shaten, to Anays. Moja partnerka - powiedział i się uśmiechnął. 

- Miło cię poznać - powiedziałam, patrząc na nią.

- Ciebie też. Znasz już Warrora? Mówił mi, że uratowałaś mu życie, za co ci dziękuje - powiedziała i się uśmiechnęła. 

- Ej, chodźcie pomóc! - krzyknęła Noodle. Nasza trójka poszła do roboty.